COVID DIARY
I HAVEN’T DINED OUT, NOR HAD A HAIR CUT
ช่วงหนึ่งถึงสองเดือนที่ผ่านมาผมมีเวลาเหลือเฟือ แทนที่จะลองฝึกทำอาหารเพื่อลดค่าใช้จ่ายหรือช่วยลดขยะจากพลาสติก ผมกลับยืนมองมันอย่างซังกะตาย ทั้งถุงแกง กล่องโฟมร้านป้า กล่องข้าวเซเว่น ผมซึ่งอาศัยอยู่ในห้องเล็กๆ ย่านชานเมืองและยังคงได้เงินเดือนจากการเป็นพนักงานประจำที่รู้ซึ้งแต่การทำตามหน้าที่ ได้แต่มองผ่านเส้นผมรุงรังแล้วพร่ำบ่นถึงเรื่องข้างนอกนั่น
In the past one to two months, I’ve had plenty of free time. Instead of learning how to cook to save my cost or save the world from plastic waste, I’m standing there spiritlessly looking at a curry bag, a foam box from an auntie’s shop and a 7-11 ready-meal box. I live in a small suburban rental room: a salary man who only knows how to do what’s he’s told now looks through grumpy long hair complaining about the outside world.