บริษัทสถาปนิกที่ทำงานเป็นนักออกแบบสารพัด ตั้งแต่กราฟิก เว็บไซต์ นิทรรศการ ไปจนถึงอาคารสาธารณะ จากจุดเริ่มต้นด้วยคำถามที่ว่า Why not ?

TEXT: WIRE KNOT STUDIO
PHOTO CREDIT AS NOTED

(For English, press here)

WHO

บริษัทสถาปนิกที่แทบไม่ได้ออกแบบบ้านเลย เกิดจากการรวมตัวกันของเพื่อนๆในมหาวิทยาลัยที่มีความฝันร่วมกันว่า อยากได้รางวัลระดับโลกสักครั้ง (หลายครั้งก็ได้ ไม่เกี่ยง)

WHAT

เรานิยามว่าเราเป็นนักออกแบบ เพราะเราไม่ได้จำกัดการออกแบบของเราไว้แค่การออกแบบพื้นที่เพียงอย่างเดียว เราทำตั้งแต่งานออกแบบกราฟิก ออกแบบเว็บไซต์ ออกแบบอาคารสาธารณะ (ส่วนมากเป็นห้องสมุด) ออกแบบนิทรรศการ งานประกวดแบบเชิงคอนเซ็ปต์ ไปจนถึงชิ้นที่แปลกสุดที่ทำอยู่ตอนนี้ คือทำ text analysis วิเคราะห์คลังจดหมายเหตุให้อ่านง่าย เห็นพัฒนาการและภาพรวมของข้อมูลที่คลังจดหมายเหตุจัดเก็บไว้

WHEN

กำลังเข้าสู่ปีที่ 5 ของการก่อตั้งสตูดิโอครับ

WHERE

Home Studio ย่านบางโพ

WHY

จริงๆ คำถามนี้เป็นจุดเริ่มต้นของสตูดิโอเลยครับ ชื่อออฟฟิศเกิดจากการเปลี่ยนผันคำของคำว่า Why not (ไม่ใช่ Y not 7) เพราะเราทุกคนต่างเป็นเจ้าหนูจำไมที่ชอบตั้งคำถามกับทุกๆ สิ่ง ในทุกงานเราพยายามหาความเป็นไปได้ใหม่ๆ จากการตั้งคำถาม (เคยส่งงานประกวดแบบสถาปัตยกรรมด้วยการเขียนเรื่องสั้นพร้อมภาพประกอบส่งแทนแบบทางสถาปัตยกรรมมาแล้ว)

คุณนิยามสไตล์การออกแบบของตัวเองไว้อย่างไร

งานออกแบบที่ sexy ครับ เรานิยามคำว่า sexy คือความไม่อยู่นิ่ง มีการปรับเปลี่ยนอย่างช้าๆ ตลอดเวลา ไม่ว่าจะด้วยจากปฏิสัมพันธ์ของผู้คน หรือบริบทรอบข้าง มันคือสุนทรียะของความไม่คงทนถาวร ความไม่แน่นอน ดังนั้นวัสดุที่เราเลือกใช้จึงมักเป็นวัสดุที่ให้ความรู้สึกของการขยับ หรือเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ เช่นผนังที่ไม่ทึบ เพื่อให้เห็นภาพ silhouette ของการใช้งาน ผ้าม่านที่ขยับอยู่ตลอดเวลาเพราะแรงลม องค์ประกอบเหล่านี้นำไปสู่ความ sexy ที่เราพยายามนิยาม

อะไรคือแรงบันดาลใจและหลักการในการทำงานแต่ละครั้ง

ทำงานกับความผิดพลาด เพราะงานที่แปลกใหม่มักจะมาพร้อมกับความผิดพลาดเสมอ ดังนั้นจึงต้องสามารถแก้ปัญหาจากความผิดพลาดนั้นแล้วนำไปพัฒนาในงานต่อไปให้ได้

โปรเจ็กต์ไหนที่คุณภูมิใจมากที่สุด เพราะอะไร?

จริงๆ มีสองงานครับ งานแรกคือ Pattani Rooftop เป็นงานประกวดแบบที่จัดขึ้นเพื่อชวนตั้งคำถามถึงพื้นที่สาธารณะในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ตอนเริ่มทำงานกัน เราตั้งคำถามว่าทำไมพื้นที่เหล่านี้ถึงมักถูกเล่าในเชิงความรุนแรง และความสูญเสีย ผลสรุปของงานนั้นกลายเป็นพื้นที่ที่เล่าเรื่องโดยไม่เล่าอะไรเลย เราแค่นำพาผู้คนมาดูเมือง เมืองธรรมดาๆ ที่มีคนหลากหลายอาศัยอยู่แค่นั้นเอง เป็นงานประกวดที่ทำครั้งแรกแล้วชนะเลย เป็นงานที่ทำให้เราพูดกับตัวเองว่า เราก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย

ส่วนอีกงานเป็นงานเป็นงานบูธหนังสือของพรรคการเมืองหนึ่งครับ เรารู้สึกว่าเราได้ท้าทายความเป็นไปได้ใหม่ๆ ของบูธในงานหนังสือ ไอเดียแรกสุดคือเราอยากให้บูธสามารถเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ในทุกวันจากความร่วมมือของประชาชนด้วยกันเอง สุดท้ายบูธออกมาเป็นกล่องทึบๆ สีดำ ที่ผู้เข้าร่วมงานสามารถช่วยกันแกะสติกเกอร์สีดำออก จนพื้นที่ข้างในที่มืดทึบสว่างสดในขึ้นมา ภายในจัดเป็นโต๊ะทานอาหารให้ผู้เข้าร่วมงานได้นั่งสนทนาเรื่องการเมือง เพราะรู้สึกว่าธรรมเนียมของคนไทยไม่ชอบคุยเรื่องการเมืองบนโต๊ะอาหาร

คุณชอบขั้นตอนไหนระหว่างทำงานมากที่สุด?

ตอนคุยไอเดียกับตอนงานเสร็จครับ เราใช้เวลาในการถกเถียงกันเยอะมาก และภูมิใจทุกครั้งที่มีคนเข้ามาใช้งาน

ถ้าคุณสามารถเชิญ ‘ครีเอทีฟ’ สักคนไปดื่มกาแฟด้วยกันได้ คุณจะเลือกใครและทำไม

อยากเชิญตัวเองในอีก 10 ปีข้างหน้ามานั่งดื่มกาแฟครับ อยากทราบว่าตอนนั้นจะได้ออกแบบบ้านหรือยัง

facebook.com/wireknotstudios