สตูดิโอออกแบบงานภูมิสถาปัตยกรรมที่บาลานซ์ความละมุนละไมและความชัดเจนได้อย่างลงตัว พร้อมสร้างประสบการณ์ที่น่าสนใจในทุกประสาทสัมผัสให้แก่ผู้ใช้งาน

TEXT: VVDESINE LANDSCAPE ARCHITECTURE
PHOTO CREDIT AS NOTED

(For English, press here)

WHO

VVdesine Landscape Architecture เป็นสตูดิโอออกแบบงานภูมิสถาปัตยกรรม อายุ 12 ปีย่างเข้า 13 ก่อตั้งจากสอง founders ชื่อขึ้นต้นด้วยตัว V ทั้งคู่ ตัววีแรก ได้แก่ วิจิตรารัตน์ เฉลยทรัพย์ หรือ ซายน์ และวีที่สองคือ วงศ์วสุ เฉลยทรัพย์ หรือ อาร์ต ซึ่งมีบทบาทในการดูแลงานสองด้านที่สำคัญของการออกแบบภูมิสถาปัตยกรรม เราทั้งสองคนมุ่งมั่นที่จะสร้างความสมดุลระหว่างความละมุนของซายน์และความชัดเจนของผม เพื่อออกแบบพื้นที่ภายนอกให้มีความลงตัวและสร้างประสบการณ์ที่น่าสนใจสำหรับผู้ใช้งานมากที่สุดครับ

WHAT

เราเป็นสตูดิโอขนาดเล็กที่ชอบเล่นใหญ่ในงานออกแบบทุกสเกล

WHEN

VVdesine เริ่มต้นเมื่อปี 12 ปีก่อน ด้วยคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ก Sony VAIO เครื่องเดียวที่พกใส่กระเป๋ามาพร้อมกับความมั่นใจและไม่มั่นใจไปพร้อมๆ กัน ความมั่นใจที่เรามีคือฝีมือที่เราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ตามเวลาและประสบการณ์ ส่วนความไม่มั่นใจหลักๆ คือความกังวลเรื่องการหาลูกค้าและงาน เนื่องจากอายุของออฟฟิศยังน้อย

เราต้องถือโอกาสนี้ ขออนุญาตขอบพระคุณคุณลูกค้าทุกท่าน พี่ๆ น้องๆ ในวงการออกแบบที่ไว้ใจและมอบโอกาสให้เราได้ทำงานดีๆ ออกมาตลอด 12 ปีที่แสนสนุกเหมือนได้นั่งรถไฟเหาะตลอดเวลาเลยครับ

WHERE

ที่ใดก็ตาม ที่มีคนและธรรมชาติอยู่ด้วยกัน

WHY

เพราะ VVdesine ทำงานอยู่บนพื้นฐานของความสนุก สนุกในที่นี้มีหลายมิติมากๆ นะครับ ทั้งสนุกและตั้งใจทำงาน สนุกจากการปาดน้ำตาด้วยแรงกดดันตัวเองและทีมงาน ให้กล้าฉีกออกจากความคิดเดิมที่เคยทำมา

ท้ายที่สุดคือเราสนุกไปพร้อมกับได้แรงบันดาลใจมหาศาลจากการได้ทำ outdoor space ดีๆ ที่คนกับธรรมชาติได้อยู่ร่วมกัน สิ่งนี้เหมือนเป็นแรงขับเคลื่อนให้เราพร้อมที่จะสนุกกับการทำงานใหม่ให้ดีขึ้นไปได้อีกเรื่อยๆ ครับ

คุณนิยามสไตล์การออกแบบของตัวเองไว้อย่างไร

เป็นคำถามที่ไม่เคยตอบตัวเองชัดๆ ได้เลย หาคำตอบได้ยากมากครับ แต่ถ้าจะให้นิยามจริงๆ คงต้องนิยามว่า งานของเราเป็นงานที่ ‘ต้องชัดเจน’ กับสารที่ต้องการสื่อออกไป ทุกอย่างต้อง synchronize กลับไปที่แนวคิดและเรื่องราวของโปรเจ็กต์นั้นๆ ว่าเรากำลังทำอะไร เพื่ออะไร เพื่อใคร ผลลัพธ์ออกมาต้องได้ตามนั้นและมีความชัดเจนเสมอ

อะไรคือแรงบันดาลใจและหลักการในการทำงานแต่ละครั้ง

ภาษาในการออกแบบทั้งงาน hardscape และ softscape ต้องชัดเจน และสื่อไปถึงผู้ใช้งานได้ผ่านประสาทสัมผัสต่างๆ เช่น ร่มเงา เสียงลมพัด กลิ่นหอมของพรรณไม้ หรือ texture ของไม้หลากหลายชนิดที่ล้อไปกับเส้นสายงาน hardscape รวมถึงงานออกแบบที่ตอบสนองการใช้งานได้ดี และที่สำคัญที่สุดคือต้องมีเอกลักษณ์ที่สะท้อนถึงแนวคิดและเรื่องราวที่เราคิดมา สามารถสร้างภาพจำที่น่าสนใจต่อผู้ใช้งานให้ได้มากที่สุดครับ

โปรเจ็กต์ไหนที่คุณภูมิใจมากที่สุด เพราะอะไร?

Ninja House ครับ เพราะเป็นโปรเจ็กต์ที่พาเราออกสู่ 2 ขอบเขตใหม่ที่เราไม่เคยไปมาก่อน territory แรกเลยคือ โปรเจ็กต์นี้ทำให้เราได้ออกแบบพื้นที่สำหรับเด็กโดยเฉพาะ ซึ่งมีหลายเรื่องต้องเอามาประกอบการพิจารณา เราสองคนก็ได้น้องวิวล์ ลูกสาวคนโตนี่แหละช่วยเป็น design consultant ให้ ทั้งในแง่ความสนุก ความน่าสนใจ ความดึงดูด และการพฤติกรรมการเล่นของเด็กๆ เหมือนเรารับ brief จากลูกแล้วก็เอามาผนวกกับ research เกี่ยวกับเรื่องต่างๆ ของนินจา และ safety standard ในการออกแบบสนามเด็กเล่น ออกมาเป็น Ninja House ที่ทุกวันนี้เด็กๆ ก็ยังเล่นกันอยู่ครับ

ส่วน territory ที่ 2 คือการที่โปรเจ็กต์เล็กๆ อย่าง Ninja House พาเราออกสู่ระดับนานาชาติผ่านรางวัลทางด้านการออกแบบจากหลายประเทศ เพราะมันแสดงให้เห็นว่าวิธีคิดและผลงานของเราถูกมองเห็นในระดับนานาชาติ ซึ่งเราไม่เคยคาดหวังว่าจะได้ถึงระดับนี้เลยครับ

คุณชอบขั้นตอนไหนระหว่างทำงานมากที่สุด?

ขั้นตอนการปลูกต้นไม้เป็นสิ่งที่เราชอบมาก เพราะมันเป็นช่วงเวลาที่งาน hardscape และ softscape จะได้ประกอบร่างเข้าด้วยกัน ซึ่งทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นว่าจะออกมาเป็นอย่างไร สิ่งที่เราชอบอีกอย่างเกี่ยวกับการปลูกต้นไม้คือ ต้นไม้มีความเป็นสามมิติ ซึ่งแตกต่างจากการออกแบบในแบบที่มีมิติเดียว การปลูกต้นไม้ต้องมีการหมุนและปรับทิศทางเพื่อให้เห็นมุมมองที่ดีที่สุด คอยขยับตำแหน่ง เล็งมุมมองจากมุมต่างๆ มันเป็นการทำงานกันหลายคนในหลายๆ จุดที่สนุกมากครับ 

ถ้าคุณสามารถเชิญ ‘ครีเอทีฟ’ สักคนไปดื่มกาแฟด้วยกันได้ คุณจะเลือกใครและทำไม

จริงๆ คิดถึงสองท่าน เป็นสองปราชญ์ทางด้านภูมิสถาปัตยกรรมที่ทั้งต่างยุคและต่างมุมมองกันโดยสิ้นเชิง ท่านแรกคือ อาจารย์แสงอรุณ​ รัตกสิกร อาจารย์ที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาฯ อีกท่านคือ Peter Walker ภูมิสถาปนิกระดับ master ชาวอเมริกันครับ แล้วทำไมต้องเป็นอาจารย์แสงอรุณ กับ Peter Walker หรือ

สำหรับอาจารย์แสงอรุณ รัตกสิกร เคยรู้สึกคารวะในความฉกาจฉกรรจ์ของอาจารย์ที่สอนเราไหมครับ เรารู้สึกแบบนั้นสมัยเรียนที่สถาปัตย์ จุฬาฯ ซึ่งอาจารย์ทั้งหมดที่เรารู้สึกทึ่งในความเทพนั้น ล้วนแต่เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์แสงอรุณทั้งสิ้น ส่วนตัวยังไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือกับท่าน เพราะท่านจากไปก่อนที่เราจะเกิดและเข้าเรียนที่คณะเสียด้วยซ้ำ ด้วยความสงสัยว่าคนที่สอนเหล่าอาจารย์ระดับเทพมาได้ขนาดนี้จะต้องมีแนวคิดแบบไหน เราจึงตรงเข้าร้านหนังสือที่คณะแล้วซื้อหนังสือชื่อ ‘แสงอรุณแห่งสถาปัตยกรรม’​ กลับไปอ่าน หนังสือเล่มนั้นทำให้เราเข้าใจว่า ‘มนุษย์ เมือง และงานสถาปัตยกรรมนั้นไม่สามารถดำรงอยู่ได้โดยไม่มีธรรมชาติไม่ว่ายังไงก็ตาม’ อาจารย์แสงอรุณนี่แหละที่เป็นผู้ปลูกผังเมล็ดพันธุ์แห่งความรักธรรมชาติลงในใจลูกศิษย์มาก่อนใครๆ ตั้งแต่เมื่อ 40 กว่าปีที่แล้ว เสียดายที่ท่านจากไปแล้ว เราอยากมีโอกาสได้เรียน ได้คุยกับปราชญ์อย่างท่านอาจารย์บ้างครับ

ส่วน Peter Walker คือปราชญ์แห่ง modern landscape architecture ที่เปิดโลกกว้างแห่งความ modern ให้เรามากๆ เขาเป็นคนแรกที่ใช้ geometric form มาบิดจนเกิดเป็น new landscape design language แล้วก็พัฒนางานมาเรื่อยๆ จนมีมิติทางปรัชญาและจิตวิญญาณเข้ามาผสมมากขึ้น อย่างงานแบบ 911 memorial นี่ไม่ใช่จะแค่ออกแบบเส้นสาย space สวยแล้วทำได้อย่างเดียว มันต้องเข้าใจมิติทาง spiritual ด้วย ถึงจะทำออกมาได้แบบนี้

ทั้งสองคนมีวิธีรักและแสดงออกซึ่งความรักในธรรมชาติตามแบบฉบับของตัวเองตามยุคและสมัยที่ตัวเองอยู่ กลับมาที่คำถามที่ให้เลือกมา 1 คน แต่เราตัดใจไม่ได้ เลยเสนอว่าขอเชิญสองท่านมาร่วมกับเราเป็น 1 วง แล้วมาจิบกาแฟกันครับ คงจะได้แก่น ได้สาระและได้ภาพที่น่าสนใจ

facebook.com/vvdesine