Over the past couple of years, the architectural creations from Stu/D/O that we have seen stand out for their distinctive style and aesthetics
such as the use of materials or architectural compositions where installation and methodology are deviated to render new experiences in the way that a piece of architecture is perceived and acknowledged. Their approach toward architecture is similar to the creation of a surreal illusion.
The firm’s latest project, Nowhere, is a restaurant on the rooftop floor of THA City Loft Hotel located at the entrance to Soi Ekamai 6 street. Using “stairs” as the protagonist of the design narrative, Stu/D/O facilitates the ambience for the restaurant, which corresponds with the paradoxical connection of the restaurant’s name and identity (No Where, or Now Here). While stairs are commonly perceived as a linkage, an architectural composition that stimulates a person to move his/her body from one place to another, the design of the restaurant sees the use of stairs installed into a series of playfully interconnected lines. Stairs serve different roles, too, from the composition of the sign and a shelf that leads one’s perspective toward the seating, to the communal tables, eaves at the outdoor terrace, benches or the counter bar. The lines run up and down, in and out, creating a surreal sense of space reminiscent of the Penrose stairs in M.C. Escher’s paintings.
If we were to think of architecture as a stage where performances take place, Nowhere is successful for its ability to stimulate users’ dynamic movements within the space with the casual vibe and upbeat electronic music serving as the backdrop. But perhaps it’s the limited size and functionality of the space that prevents users from actually walking or dancing on those stairs for the space would have, otherwise, rendered a more memorable experience if users were allowed to actually be a part of the structure instead of just looking in from the outside only as spectators.
ผลงานสถาปัตยกรรมของ Stu/D/O ที่ผ่านตาพวกเราในช่วงสองสามปีนี้ ค่อนข้างสะดุดตาด้วยแนวทางการออกแบบที่ชัดเจน กล่าวคือทางสถาปนิกมักเลือกเอาวัตถุ หรือองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรม มาบิดปรับเปลี่ยนวิธีการจัดวางหรือวิธีใช้งาน เพื่อสร้างประสบการณ์การรับรู้ทางสถาปัตยกรรมที่คล้ายกับการสร้างภาพมายาที่แฝงด้วยอารมณ์ของความเหนือจริง
ผลงานการออกแบบงานสถาปัตยกรรมภายในชิ้นล่าสุดอย่าง Nowhere ร้านอาหารซึ่งตั้งอยู่บนชั้นดาดฟ้าโรงแรม THA City Loft Hotel ที่ปากซอย เอกมัย 6 ทาง Stu/D/O ได้เลือกใช้บันไดมาเป็นตัวดำเนินเรื่องและสร้างบรรยากาศที่ตอบสนองความย้อนแย้งของชื่อร้านและอัตลักษณ์ของร้าน (No Where, or Now Here) โดยปกติเราจะรับรู้ว่าบันไดคือสิ่งที่เป็นตัวเชื่อม และกระตุ้นให้เราเคลื่อนไหวร่างกายจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง แต่ในการออกแบบร้านนี้ สถาปนิกได้เอาบันไดมาจัดวางเป็นเส้นสายสามเส้นที่พันวนรอบร้านอาหารอย่างซุกซน โดยบันไดทำหน้าที่หลากหลาย ตั้งแต่เป็นส่วนของป้ายต้อนรับ ชั้นวางของที่ดึงสายตาไปยังส่วนที่นั่ง โต๊ะรวม ชายคาบังแสงที่ระเบียงภายนอก ม้านั่ง และเคาท์เตอร์บาร์เครื่องดื่ม โดยเส้นสายเหล่านี้จะวิ่งขึ้นวิ่งลง วิ่งเข้าวิ่งออก สร้างความรู้สึกกึ่งเหนือจริงแบบ Penrose stairs ที่อยู่ในภาพเขียนของ M.C. Escher
ถ้าเรามองสถาปัตยกรรมเปรียบเสมือนเป็นเวทีของละคร ผลงานชิ้นนี้ก็ถือว่าประสบความสำเร็จในการกระตุ้นสายตาของเราให้เคลื่อนไหวเข้ากับบรรยากาศแนวลำลอง ที่เน้นความซุกซนของดนตรีอิเล็คทรอนิคส์ อย่างไรก็ดีอาจเป็นเพราะข้อจำกัดและขนาดของสถานที่ที่ทำให้งานออกแบบงานนี้ ไม่สามารถให้เราขึ้นไปเดิน หรือยืนเต้นบนบันไดได้ มันคงเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำมากกว่านี้ หากเราสามารถเข้าไปอยู่ในนั้นได้ ไม่ใช่แค่มองจากภายนอก
TEXT: KRAIPOL JAYANETRA
PHOTO: KETSIREE WONGWAN
facebook.com/ nowherebkk