Photo: Manipa Jayawan LATTHAPON KORKIATARKUL DEVELOPS HIS PASSION IN MATERIALITY FURTHER IN HIS LATEST EXHIBITION IN WHICH ALL THE WORKS ARE DISPLAYED IN THEIR MOST EXPOSED FORM, LEADING TO THE FOLLOWING CONVERSATIONS BETWEEN HIS ARTWORKS AND VIEWERS
TEXT: MANIPA JAYAWAN
PHOTO COURTESY OF NOVA CONTEMPORARY EXCEPT AS NOTED
(For English, press here)
ท่ามกลางความนิ่งเงียบ ผลงานระนาบสี่เหลี่ยมที่มีสีและขนาดต่างกัน ถูกแขวนและติดตั้งอย่างเรียบง่าย แต่ละชิ้นจัดวางเว้นระยะบนผนังสีขาว บางชิ้นถูกจัดวางอยู่กลางพื้นที่ตามรูปร่างและธรรมชาติของวัตถุเสมือนมีชีวิต จนไม่อาจพูดได้เต็มปากว่าเป็นงานจิตรกรรมหรือประติมากรรมกันแน่
Photo: Manipa Jayawan
บทสนทนาเริ่มต้นขึ้นเมื่อสายตาปะทะกับผลงาน แต่ละชิ้นดึงดูดให้เดินเข้าไปใกล้มากขึ้น แลกเปลี่ยนความคิดและจินตนาการที่มีต่อสิ่งที่เห็นอยู่เบื้องหน้าแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว หากกวาดสายตาเร็วๆ สิ่งที่เห็นตรงหน้ามันคือ งาน painting เรียบๆ บนผ้าใบ และงาน drawing บนกระดาษที่ดูเรียบง่าย ถูกจัดวางอย่างอิสระต่อความเป็นวัตถุ คำถามหนึ่งแทรกกลางขึ้นมาระหว่างบทสนทนาว่า นี่ใช่กระดาษ นี่ใช่ผ้าใบจริงหรือ ความสงสัยนี้ทำให้ไม่อาจละสายตาและต้องเพิ่มระดับความละเอียดเพื่อสำรวจในระยะที่ใกล้ขึ้น… ชัดขึ้นกว่าเดิม ร่องรอยของเศษฝุ่นเล็กๆ บนผ้าใบ รอยขีดเส้นบนกระดาษที่ละเอียดยิบตาเปลี่ยนความขาวของกระดาษให้เงาวาว ชั้นหนาและรอยแตกของสีเริ่มเด่นชัด เห็นถึงการกระทำบนวัตถุที่มีความเรียบอย่างมีนัย
Photo: Manipa Jayawan
ลัทธพล ก่อเกียรติตระกูล ศิลปินผู้หลงใหลในความเป็นวัสดุ และพยายามหากระบวนการแปลงสภาพของวัตถุนั้นๆ ทำให้นิยาม สุนทรียภาพ หรือความเชื่อมโยงเดิมกับความจริงและตัวตนของวัตถุนั้นๆ กลายสภาพและเปลี่ยนคุณค่าไปจากความเป็นจริง อาจเรียกได้ว่า เป็นการสร้างความหมายใหม่ในอีกด้านที่อยู่เหนือขอบเขตไปจากจินตนาการทั่วๆ ไป ไม่ว่าจะเป็น การขูดธนบัตรจนรายละเอียดเลือนหาย หรือการขัดผิวของไข่จนมันวาวราวกับหินอ่อน ซึ่งนิทรรศการเดี่ยวเมื่อสี่ปีก่อนที่ Gallery VER “องค์ประกอบที่ไม่ถูกจัด : (Un)composition” เป็นงานจิตรกรรมที่ไม่ถูกควบคุมองค์ประกอบ ความเรียบอย่างไม่มีที่ติบนพื้นผิวผ้าใบที่ไม่ทิ้งไว้แม้กระทั่งฝีแปรง มีเพียงแต่ร่องรอยของเศษขนแปรง และการจับตัวของเศษฝุ่นในอากาศฝังตัวอยู่ในชั้นสี จนกลายองค์ประกอบที่ไม่อาจคาดเดาได้ การสร้างงานผ่านเทคนิคระบายสี รอให้แห้งและปล่อยให้พื้นผิวจับฝุ่นที่ลอยอยู่ในอากาศ ขัดออกและทาทับเพื่อเพิ่มชั้นสีให้หนาขึ้น ขั้นตอนทั้งหมดล้วนเป็นกระบวนการที่อยู่บนพื้นฐานของเวลา อย่างไม่มีการแทนด้วยสัญญะหรือเรื่องราวใดๆ มีเพียงสุนทรียภาพบนวัตถุที่เห็นอยู่เบื้องหน้าเท่านั้น
ในนิทรรศการล่าสุด “Conversation Piece” เป็นการพัฒนาความคิดขึ้นไปอีกขั้นกับวัตถุใกล้ตัวของเขา กระดาษและผ้าใบถูกแปลงสภาพสู่ความเป็นสามมิติและสี่มิติได้อย่างไม่ขัดสายตา ด้วยเทคนิคพื้นฐานของการสร้างภาพ นั่นคือ การวาดเส้นและการระบายสีในระนาบแนวตั้งและแนวนอน รวมไปถึงการใช้องค์ประกอบพื้นฐานทางศิลปะ ได้แก่ เส้น ค่าน้ําหนัก สี พื้นผิว และระนาบของภาพที่กระทำบนวัตถุทั้งสองชนิดนี้ รวมไปถึงการเลือกใช้สีเอกรงค์ (Monochrome) บนแต่ละระนาบของวัตถุ ทำให้การตั้งชื่อผลงาน Painting และ Drawing เป็นไปตามเทคนิคและการเลือกใช้ตัวกลางในการนำเสนอ
Photo: Manipa Jayawan
ลัทธพลจงใจให้ material & process อธิบายตัวมันเองอย่างที่เป็นมากที่สุด เขาจึงร่นระยะเวลาโดยรวบรวมเศษฝุ่นในห้องของเขามาผสมกับสีและน้ำมันเคลือบ (Varnish) เพื่อให้สีอะคริลิคมีความใสขับให้เศษฝุ่นที่ผสมในเนื้อสีมีมิติชัดขึ้น ระหว่างทางลัทธพลยังคงสเก็ตช์บนกระดาษ จึงเป็นจุดเริ่มต้นของการทำความรู้จักกับวัสดุนี้ และเริ่มใช้การกระทำในรูปแบบต่างๆ ผ่านตัวกลางใกล้ตัว อย่างเช่น ดินสอดำ หมึก น้ำมัน และสีอะคริลิค เส้นที่ใช้แรงกดและความหนักเบาจากการฝนของเนื้อดินสอแต่ละเกรดอย่างต่อเนื่อง เป็นผลให้กระดาษที่เลือกใช้ เกิดรอยยับและบิดรูปร่างเดิมของกระดาษไปตามการลงน้ำหนัก งานกระดาษบางชิ้นถูกแช่ในน้ำมัน Linseed เพื่อให้เกิดการอิ่มตัวของเนื้อกระดาษก่อนจะลงด้วยหมึกและสีอะคริลิค
Photo: Manipa Jayawan
ผลงานทุกชิ้นถูกเปลือยสภาพในการติดตั้งอย่างไร้กรอบและดูเปราะบาง เพื่อให้งานแสดงศักยภาพของตัวมันเองและแสดงแก่นแท้ของวัตถุอย่างบริสุทธิ์ พื้นผิวของผลงานบางชิ้นสะท้อนสีและเงาของผู้ที่ยืนชมอยู่เบื้องหน้า รวมไปถึงการสะท้อนกายภาพของสภาพแวดล้อมในพื้นที่ อันเกิดเป็นบทสนทนาระหว่างผู้ชมขึ้นในระยะประชิด ความบางเบาของกระดาษทำให้เรามองเห็นพลังงานที่เคลื่อนไหวภายในแกลเลอรี่ประดุจงานชิ้นนั้นมีชีวิต อย่างไรก็ดี ‘เวลา’ ยังคงเป็นปัจจัยท้าทายต่อการเปลี่ยนแปลงของงานลัทธพลที่ใช้ภาวะต่อเนื่องจากการกระทำบนวัตถุ การสร้างบทสนทนาระหว่างผู้ชมและตัวชิ้นงาน และสร้างรูปร่างใหม่ของวัตถุที่แปรสภาพไปตามแรงกระทำและกาลเวลา “Conversation Piece” จึงเป็นการผสมผสานแนวคิดระหว่าง Post minimalism และ Contemporary art ได้อย่างลงตัว
Conversation Piece จัดแสดงที่ Nova Contemporary จนถึงวันที่ 31 กรกฎาคม นี้