TEXT & PHOTO: PAM VIRADA
(For English, please scroll down)
ภาพเซ็ทนี้เป็นโปรเจ็คต์ต่อเนื่องของการถ่ายภาพชีวิตประจำวันในประเทศญี่ปุ่น ย้อนกลับไปครั้งที่อ่าน ‘In Praise of Shadows’ โดย Junichiro Tanizaki หนังสือเล่มนี้ทำให้ฉันเริ่มสนใจ “ความมืด” ที่ซุกซ่อนอยู่ในชีวิตประจำวัน ความมืดมอบความสงบแบบที่ความงามที่คนทั่วไปยึดถือให้ไม่ได้สำหรับฉัน ถ้าไม่มีความมืด ทุกอย่างมันอาจจะสว่างเกินไป
ในตัวบทเดียวกันนี้ Tanizaki ยังกล่าวถึงมุมมองต่อแสงและเงามืดของสองวัฒนธรรม – ตะวันตกและตะวันออก ที่แตกต่างกัน ในสายตาของวัฒนธรรมตะวันตก พวกเขาแสวงหาความสว่างและความชัดแจ้ง กลับกัน เงามืดดูจะสัมพันธ์กับงานศิลปะและวรรณกรรมในวัฒนธรรมตะวันออกมากกว่า
“ประกายของเพชรจะแสดงตัวในความมืดไม่ใช่ในแสงสว่างของวัน ถ้าไม่มีเงามืด เพชรก็จะสูญเสียความงามของมันไป”– Junichiro Tanizaki
In Praise of Shadows เป็นชุดภาพถ่ายที่อุทิศให้แก่หนังสือชื่อเดียวกัน เป็นการกักเก็บช่วงเวลา และค้นหาฉากตอนบางอย่างในชีวิตประจำวัน การเลือกถ่ายภาพสัดส่วนแบบไวด์สกรีนเปลี่ยนมุมมองของภาพชีวิตปกติสามัญให้มีความคล้ายคลึงกับซีนจากภาพยนตร์ใดสักเรื่องหนึ่ง ภาพชุดนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของโปรเจ็คต์ที่จำนวนภาพกำลังเพิ่มตัวขึ้น เป็นรากฐานบางอย่าง เป็นประกายจุดๆ หนึ่งที่กำลังพัฒนาตัวเองเป็นโปรเจ็คต์อื่นต่อไป
_____________
วิรดา บรรเจิดรุ่งขจร เป็นศิลปินและนักออกแบบกราฟิก วิรดามีความสนใจในแนวคิดเชิงบริบทที่อยู่ระหว่างพื้นที่สถาปัตยกรรม ความทรงจำส่วนรวม และความทรงจำส่วนตัว เธอมักสร้างผลงานผ่านภาพถ่าย, ภาพเคลื่อนไหว, งานเขียน, และศิลปะจัดวาง
An ongoing series that captures the mundane events in Japan. Upon reading ‘In Praise of Shadows’, an essay written by Junichiro Tanizaki, I have become engrossed in the tinge of darkness acting as an opposition to the more brighter side of life. The darkness brings immutable tranquility and I have always been drawn to its depth. Were it not for them, beauty would seem perhaps too polished, too glaring.
Within the essay, Tanizaki compares the contrast of light at darkness used in Western and Eastern cultures. The west, whilst striving for progress, continues to search for light and clarity, whilst the subtle shadows relates more to the oriental art and literature.
“A phosphorescent jewel gives off its glow and color in the dark and loses its beauty in the light of day. Were it not for shadows, there would be no beauty.” – Junichiro Tanizaki
The series aims to act as a photo essay, a tribute to the book with the same name to the series. It also explores imageries as poetic seizures of moments, finding a cinematic quality in the everyday life. The usage of the widescreen ratio enables the scene captured to be perceived more as a film still than an image. As said before, the series is an ongoing process and is ever-expanding. Therefore, the series may act as a starting point, foundation or an inspiration for a project in the near future.
_____________
Pam Virada is an artist and graphic designer interested in the contextualised notions of architectural spaces, collective memory, and personal memory. She works primarily with photography, moving images, writing, and installation art.
