พิมพ์แข แก้วภูศรี หรือ KHAE อดีตสถาปนิกที่ผันตัวมาเป็นนักวาดภาพประกอบ เธอใช้ภาพสไตล์การ์ตูนง่ายๆ ที่แฝงด้วยความเนี้ยบเฉพาะตัวในการสื่อสารแทนถ้อยคำ

TEXT & IMAGE COURTESY OF KHAE

(For English, press here)

WHO

แข พิมพ์แข แก้วภูศรี

WHAT

นักวาดภาพประกอบ

WHEN

จริงๆ วาดอะไรสักอย่างมาตลอด เพราะเคยทำงานสถาปนิก แต่ภาพประมาณนี้เราเริ่มวาดตอนอายุ 30 ค่ะ

WHERE

เราโตที่เชียงใหม่ เป็นวัยรุ่นที่กรุงเทพฯ ตอนนี้ 50% ลำพูน 50% ที่ไหนก็ได้ค่ะ

WHY

เราเริ่มวาดเพราะเหมือนมันมีเรื่องอยากพูด แล้วเราว่าพูดเป็นรูปมันสั้นดี ตอนแรกไม่ได้จำกัดรูปแบบภาพเลย แต่หลังจากวาดมาซักพัก ก็รู้สึกว่าแนวนี้มันเข้ามือดี แล้วพอได้เริ่มทำงาน มันก็จะมีแมสเสจอื่นเข้ามาให้เราพูด สนุกดีค่ะ

คุณนิยามสไตล์การออกแบบของตัวเองไว้อย่างไร?

จริงๆ มันค่อยๆ เปลี่ยนไปตามเวลา แต่เท่าที่ชอบทำทุกวันนี้คือ การ์ตูน เส้นหนักๆ ผสม geometry

อะไรคือแรงบันดาลใจและหลักการในการทำงานแต่ละครั้ง

แรงบันดาลใจ หลายครั้งก็มาจากโจทย์เอง เช่น บางครั้งโจทย์คือ ความหวัง แค่โจทย์ก็มีแรงบันดาลใจแล้ว

ถ้าหมดไฟทำงานก็อาจจะดูงานที่เราชอบให้ชุบชูใจ เราชอบแมสเสจแบบ Jean-Jacques Sempé กับ Quentin Blake อีกอย่างคือเค้าเป็นศิลปินที่ทำงานไปจนแก่ เราก็อยากทำงานไปจนแก่เหมือนกัน

หลักการในการทำงานคือ เราพยายามทำงานให้ตัวเองชอบค่ะ

โปรเจ็กต์ไหนที่คุณภูมิใจมากที่สุด เพราะอะไร?

หน้าปกหนังสือ ‘สิ่งมีชีวิตในโรงแรม’ ฉบับ retrospective คือเราชอบ 2 รูปนี้มากเป็นการส่วนตัว เป็นองค์ประกอบที่เรามีความฟินในการทำ สีขาวดำ ขำนิดๆ และมันสื่อสารชัดดี แล้วมันได้ใช้งานกับหนังสือที่เราชอบ ดีใจ

คุณชอบขั้นตอนไหนระหว่างทำงานมากที่สุด?

ชอบตอนเก็บเนี้ยบแนวเส้น เช่น ปรับแนวให้มัน align กัน ระนาบเดียวกันมั้ย เส้นไหนเอามาชนกันได้บ้าง อะไรแบบนี้ เราว่ามันมีส่วนจากการทำงานสถาปัตย์ ไม่ก็ OCD

ถ้าคุณสามารถเชิญ ‘ครีเอทีฟ’ สักคนไปดื่มกาแฟด้วยกันได้ คุณจะเลือกใครและทำไม?

กลัวการเจอคนที่เราชื่นชอบ แต่ก็พร้อมเสี่ยงกับพี่เบิร์ด ธงชัย ค่ะ พี่เบิร์ดเป็น mission วัยเด็ก เพลงพี่เค้าพาเราข้ามผ่านมาหลายเหตุการณ์มากๆ ส่วนใหญ่เลือกฟังแนวเสริมพลัง เราชวนคุยไม่เก่ง แค่อยากเห็นอินเนอร์พี่เค้าค่ะ จริงๆ ถ้ามีโอกาสอยากร่วมงานด้วยค่ะ ฮิฮิ

facebook.com/mspimkhae
instagram.com/mspimkhae