หมวดหมู่: PHOTO ESSAY

PHOTO ESSAY : FUTURE BOARD

TEXT & PHOTO: PEERAPAT WIMOLRUNGKARAT

(For English, press here

โปรเจ็คต์นี้ชื่อ ’Future Board’ เป็นการเก็บรูปป้ายหาเสียงของผู้ที่อาสาเข้ามาบริหารประเทศในอนาคต

ความตั้งใจแรก เริ่มต้นจากการออกไปถ่ายรูปเก็บบรรยากาศแถวบ้าน ระหว่างนั่งรถผ่าน ได้เห็นป้ายหาเสียงที่ติดอยู่สองข้างทางถนน เลยเกิดความสนใจสำรวจแง่มุมต่างๆ ที่อยู่รอบป้ายหาเสียง

ป้ายเต็มไปด้วยนโยบาย คำพูด ตัวอักษร และนัยยะเล็กๆ น้อยๆ ซ่อนอยู่ในนั้น การถ่ายภาพก็เป็นการเก็บบันทึกคำมั่นที่นักการเมืองให้ไว้บนป้าย

ป้ายหาเสียงเลือกตั้งที่แปะเต็มไปหมดอาจทำให้เมืองมีสีสัน แต่มันก็มองเป็นมลพิษทางสายตาก็ได้ บางป้ายก็รีบแปะโดยไม่สนใจคนที่เดินเท้าเลย และตอนนี้ การเดินไปถ่ายป้าย เลยได้ตั้งคำถามเหมือนกันว่าป้ายหาเสียงมันยังเวิร์คอยู่ไหม 

_____________

แอ๊ด พีรพัฒน์ วิมลรังครัตน์ (addcandid) ช่างภาพผู้ชื่นชอบเก็บบันทึกภาพนิ่ง ที่มีความเคลื่อนไหวในความทรงจำ

Leica Ambassador (Thailand)
Architecture photography @somethingarchitecture

facebook.com/somethingarchitecture
facebook.com/addcandid

PHOTO ESSAY : CONTEMPLATING IN RAMADAN1444

TEXT & PHOTO: TEECHALIT CHULARAT

(For English, press here

พินิจในรอมฎอน 1444  

หากจะถามว่าช่วงเวลาพิเศษแห่งปีที่มุสลิมผู้ศรัทธารอคอยคือช่วงเวลาไหน เราตอบได้ในทันทีว่าคือช่วงเดือนรอมฎอน แม้ช่วงเวลานี้ชาวมุสลิมจะต้องอดทนกับความหิวกระหายในช่วงเวลากลางวันเพื่อบำเพ็ญจิตให้มีสติในการรำลึก นอบน้อมและขอบคุณพระผู้เป็นเจ้า สำรวมจิตใจให้ห่างไกลจากสิ่งบันเทิง รวมถึงมีการประกอบศาสนกิจที่มากกว่าเดือนอื่นๆ แต่ชาวมุสลิมที่มีศรัทธาสามารถปฏิบัติได้อย่างมีความสุข และรู้สึกได้รับความจำเริญ เพราะเดือนนี้มีผลบุญมากกว่าเดือนอื่นๆ

สิ่งหนึ่งที่ผมมีความสุขในเดือนนี้ คือการมองเห็นชีวิตผู้คนชาวมุสลิมที่พิเศษกว่าเดือนไหนๆ ในกิจกรรม วิถีชีวิตต่างๆ ซึ่งได้รวบรวมภาพถ่ายชุดนี้ไว้ในช่วงต้นเดือนรอมฎอนของปีนี้ (เป็นปีที่ศาสนาอิสลาม ได้ครบรอบ 1,444 ปีพอดี) ผมได้ใช้เวลาในการถ่ายภาพช่วงขณะเวลาทำงาน หรือ เดินทางไปประกอบศาสนกิจที่มัสยิด รวมถึง การแวะเวียนซื้ออาหารในช่วงบ่ายเพื่อเตรียมละศีลอดในตอนพลบค่ำ โดยช่วงเวลาต่างๆ ผมสังเกต เห็นสีสันบรรยากาศและชีวิตผู้คนที่แตกต่างจากเดือนอื่นอย่างสิ้นเชิง 

ปีนี้จึงเป็นปีแรกที่ผมได้ทดลองการถ่ายภาพ พินิจวิถีในเดือนรอมฎอนด้วยมุมมองที่เรียบง่ายแต่ซ่อนความรู้สึกส่วนลึกที่มีอยู่ในภาพ ให้ทุกคนที่ชมร่วมรู้สึกเดินทางไปกับผม เห็นมิติชีวิตมุมมองแบบใหม่ๆ เปี่ยมไปด้วยศรัทธาในเดือนอันประเสริฐนี้

_____________

ทีป์ชลิต จุฬารัตน์ จบการศึกษาจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง ปัจจุบันเป็นสถาปนิกอิสระสตูดิโอ TEECHALIT ARCHITECT ออกแบบงานมัสยิดมาแล้วกว่า 4 หลัง เป็นช่างภาพ และเป็นแอดมินกลุ่ม จุลภาพ minimal

instagram.com/minimalmccalen
facebook.com/minimal.mccalen

PHOTO ESSAY : CHRISTMAS IN THAILAND

TEXT & PHOTO: BARRY MACDONALD

(For English, press here

สำหรับประเทศอังกฤษและประเทศอื่นๆ ที่มีประชากรส่วนใหญ่เป็นผู้นับถือศาสนาคริสต์ วันคริสต์มาสนับว่าเป็นเทศกาลแห่งการพักผ่อนและเฉลิมฉลองใหญ่ประจำปี ในช่วงเดือนที่อากาศมืดครึ้มหนาวเหน็บ คริสต์มาสคือสิ่งที่ใครหลายคนเฝ้ารอคอย เป็นโอกาสแห่งการได้ใช้เวลากับครอบครัวและคนที่รัก ทั่วทั้งประเทศปิดตัวลงไปชั่วครู่  วันปีใหม่ที่อยู่ไม่ไกลก็ถูกควบรวมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของช่วงเวลาแห่งความสุขนี้ มันยังเป็นโอกาสให้ผู้คนได้สนุกสนาน พักผ่อน ทบทวนปีเก่าที่กำลังจะผ่านพ้นไป และมองไปยังปีใหม่ที่กำลังจะมา ในช่วงปี 2022 เป็นปีที่ผมมีโอกาสได้ใช้เวลาช่วงคริสต์มาสในประเทศไทย ผมรู้สึกทึ่งที่ได้เห็นว่าคนไทยตื่นเต้นกับเทศกาลนี้มากแค่ไหน นับตั้งแต่การออกแบบพื้นที่ขนาดมหึมาในห้างสรรพสินค้า ปาร์ตี้คริสต์มาสที่จัดขึ้นในบริษัทต่างๆ ไปจนถึงการเล่นบัดดี้จับของขวัญระหว่างเพื่อนฝูง คนไทยสนุกสนานไปกับประเพณีต่างๆ ที่มาพร้อมคริสต์มาส องค์ประกอบบางอย่างได้ถูกปรับเปลี่ยนให้เหมาะกับวัฒนธรรมของคนไทย มันน่าสนใจที่ได้เห็นคริสต์มาสถูกตีความผ่านอีกวัฒนธรรมหนึ่ง และหวังว่างานของผมจะแสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณแห่งคริสต์มาสที่ผมได้สัมผัสในประเทศไทย

_____________

แบร์รี่ แมคโดนัลด์เกิดในเมืองลอนดอน ประเทศอังกฤษ พ่อของเขามีงานอดิเรกคือการถ่ายภาพด้วยกล้องฟิลม์ 35 มม. และสอนให้เขาเรียนรู้การใช้กล้องมาตั้งแต่ยังเด็กๆ เขามีกล้องถ่ายรูปฟิลม์เป็นของตัวเองครั้งแรกในปี 1995 สำหรับแบร์รี่ กล้องกลายเป็นสิ่งที่ช่วยเปิดหนทางในการปฏิสัมพันธ์กับโลกในแบบที่เขามองว่าเป็นเหตุเป็นผล การจับภาพ สร้างเฟรมและองค์ประกอบขึ้นจากช่วงเวลาๆ หนึ่งนำมาซึ่งความพึงใจ เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นและคงอยู่ร่วมกันอย่างลงตัว กล้องได้นำพาให้เขาออกเดินทางและพบเจอผู้คน และเขาก็รู้สึกขอบคุณมันเสมอที่มันเปลี่ยนชีวิตเขาและช่วยให้เขาเข้าใจโลกในแบบที่มันเป็น

instagram.com/barrymac84

PHOTO ESSAY : A YEAR COUNTDOWN

TEXT & PHOTO: JITTINUN JITHPRATUCK

(For English, press here

ภาพถ่ายบันทึกความทรงจำของอาคารแปลนเฮาส์ 1 บนถนนสาทร ซอย 10 ในปีสุดท้ายของการใช้งานเป็นสำนักงานของกลุ่มบริษัทแปลน หลังจากก่อสร้างและใช้งานมานานกว่า 30 ปี ที่ดินที่อาคารตั้งอยู่กำลังจะหมดสัญญาเช่าภายในปี 2566 นี้ และวันหนึ่งที่แห่งนี้คงหลงเหลือไว้เพียงความทรงจำ

_____________

จิตตินันท์ จิตรประทักษ์ สถาปนิกบริษัทแปลน อาคิเต็ค เริ่มเข้าทำงานตั้งแต่ปี 2012 บันทึกภาพมุมหนึ่งของที่ทำงานที่มองเห็นในแต่ละวันผ่านความเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล

instagram.com/ayearcountdown

PHOTO ESSAY : #TAKEHOMEDESIGNFURSPECTIVE

TEXT & PHOTO: PAPHOP WONGPANICH

(For English, press here

เวลาไปเที่ยว เราอยากเก็บภาพความทรงจำกับสถานที่นั้นๆ เราเลือกใช้ ลูกๆ (เฟอร์นิเจอร์ที่เราออกแบบ) เป็นตัวแทนเก็บความทรงจำ ณ โมเมนท์นั้นๆ เอาไว้

แรกๆ เริ่มจากที่เราอยากจะถ่ายภาพผลงานของเราให้สวยและแตกต่าง ก็เลยเริ่มเอาเก้าอี้ไปถ่ายตามสถานที่ต่างๆ ให้คนดูมีอารมณ์ร่วมและจินตนาการได้ด้วยว่า ถ้าได้ใช้เฟอร์นิเจอร์แบบนี้  ได้ใกล้ชิดกับธรรมชาติสวยๆ ตรงหน้าจะเป็นอย่างไรจนกลายเป็นงานอดิเรกที่พอไปเที่ยวทั้งน้ำตกป่าเขียวทะเลจนกระทั่งภูเขาไฟและบนยอดเขาที่มีหิมะขาวโพลนก็ต้องพาลูกๆ ของเราไปด้วยจนภาพเฟอร์นิเจอร์ในที่สถานที่ต่างๆ ของเรากลายเป็นลายเซ็นอีกอย่างของแบรนด์ไปแล้วสนุกดี

_____________

ปภพ ว่องพาณิชย์ เป็นเจ้าของแบรนด์เฟอร์นิเจอร์บูทิค TAKE HOME DESIGN เคยได้แสดงงานในฐานะนักออกแบบรุ่นใหม่ ในส่วนคัดเลือกโซนพิเศษ Salone Satellite ที่งาน Salone Internazionale del Mobile di Milano อิตาลี

facebook.com/takehomedesignfurniture

PHOTO ESSAY : SALT FIELDS

TEXT & PHOTO: WAN CHANTAVILASVONG

(For English, press here

ความสงบสงัดของปากน้ำผนวกกับท้องฟ้าสีหม่นในหน้าฝนขับให้เถียงนาเกลือ ยุ้งเกลือ และคันนาเกลือโดดเด่นขึ้นมาท่ามกลางบรรยากาศโทนเดียวในฉากหลัง ความนิ่งเงียบไร้ซึ่งผู้คนอาจเป็นสัญญะสำคัญที่ชี้นำว่าพื้นที่แห่งนี้อาจกลายเป็นส่วนหนึ่งของอดีตที่จางหายไปจากวิถีชีวิตคน

_____________

ว่าน ฉันทวิลาสวงศ์ นักวางแผนเมืองและนักวิจัย ผู้มีการถ่ายภาพเป็นการเล่นที่จริงจัง ภาพถ่ายของว่านมักเป็นการถ่ายทอดความคล้ายและความแตกต่างของสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติและวิถีชีวิตของผู้คนจากพื้นที่ต่างๆ ทั่วโลก

wanc.space 
facebook.com/wan.chtvlv
instagram.com/wan.chtvlv

 

PHOTO ESSAY : FADE #01

TEXT & PHOTO: THANNOP AUTTAPUMSUWAN

(For English, press here)  

สิ่งที่เห็นชัด บางที ก็ไม่ได้ชัดในความรู้สึก

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป…. 
ตามกาลเวลาของวัตถุ สถานที่ จิตวิญญาณ ทุกสิ่งที่เราเห็นอยู่วันนี้ บอกไม่ได้ว่าจะคงอยู่อีกนานแค่ไหน อาจจะเลือนหายไป เมือไหร่ ไม่รู้ได้ แต่ทุกอย่างที่เราได้พบเจอ ล้วนมีประสบการณ์ที่เราได้รับตามการได้พบ การปะทะ การได้สัมผัสของแต่ละคน ทั้งความเป็นตัวตนของสิ่งนั้นแต่ละช่วงเวลา ทั้งการสะท้อนกลับต่อตนเองเปลี่ยน หรือเลือนลางไปในความทรงจำ

บางสิ่งบางอย่าง หลายคนจะมีประสบการณ์ร่วมกัน แตกต่างด้วยช่วงเวลาที่ได้รับมา ศิลปินจึงใช้งานภาพถ่ายด้วยกล้องฟิล์มขาวดำ กับเทคนิคการถ่ายภาพ และการทำงานในห้องมืดถ่ายทอดแทนมุมมองประสบการณ์ของผู้ชม ให้สัมผัสถึงความหมายของการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป โดยอาศัยประสบการณ์ส่วนตัวของผู้ชมภาพ เป็นตัวบอกเล่าต่อสิ่งที่สัมผัสได้จากการชมภาพถ่ายนี้ด้วยตนเอง

_____________

ธัญนพ อัตภูมิสุวรรณ์ จบจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัย ศิลปากร ปัจจุบันเป็นช่างภาพสถาปัตยกรรม และทำงานส่วนตัวด้วยกล้องฟิล์มขาวดำ และกระบวนการในห้องมืด

facebook.com/gapjaa 
instagram.com/whydoyoulovefilm

 

PHOTO ESSAY : WHEN I WAKE UP, I WILL DREAM OF BEING A CHILD AGAIN

TEXT & PHOTO: RATTHEE PHAISANCHOTSIRI

(For English, press here)  

เมื่อฉันตื่น ฉันจะฝันให้กลายเป็นเด็กอีกครั้ง – ภาพชุดนี้เราถ่ายขึ้นเมื่อปี 2010-2011 ระหว่างที่ใช้ชีวิต 1 ปีในประเทศญี่ปุ่นในฐานะเด็กที่เพิ่งเรียนจบใหม่ๆ ซึ่งอาจเหมือนความฝันของเด็กเรียนออกแบบผลิตภัณฑ์หลายๆ คน ณ ขณะนั้น ที่อยากมีโอกาสไปศึกษาต่อที่ประเทศนี้ ในช่วงที่ยุคสมัยที่ความมินิมอลกำลังเฟื่องฟู

หากแต่ช่วงการเปลี่ยนผ่านของชีวิตจากวัยเรียนไปสู่วัยทำงาน หรือที่ใครหลายคนเรียกว่า Coming of age เรากลับพบว่ามันไม่ได้เป็นเรื่องที่เรียบง่ายเลยที่จะสามารถสร้างสมดุลระหว่าง ‘ความจริงกับความฝัน’ หรือการยอมรับความจริงที่ปราศจากอุดมคติ สิ่งที่เราค้นพบระหว่างช่วงเวลาจึงเป็นเพียงคำถามมากมายที่วนเวียนอยู่ในหัวเกี่ยวกับเรื่อง ‘การมีชีวิตและความตาย’ กับร่างกายที่อ่อนแรงลงในทุกๆ วัน เราจะอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ต่อไปอย่างไร เมื่อถึงวันที่เราต้องเริ่มต้นดำเนินชีวิตในวันพรุ่งนี้ในแบบที่สังคมกำหนดโครงสร้างบางอย่างมาแล้ว

ตอนนี้ก็ผ่านมากว่า 12 ปี ความฝันในวัยเด็กที่เคยมีมันก็ไม่ได้ชัดเจนเหมือนแต่ก่อน พอเราลองมองย้อนกลับไปในภาพความทรงจำเหล่านี้เพื่อเปรียบเทียบกับปัจจุบันของเรา ในวันที่อายุเราค่อยๆ ใกล้เคียงกับผู้คนในภาพ ที่แม้ว่าเทคโนโลยีจะทำให้วิถีการใช้ชีวิตของเราสะดวกสบายมากขึ้น แต่ในภาพรวมของการเป็นมนุษย์มันก็ดูจะไม่แตกต่างจากวันนั้นมากนัก ซึ่งเราก็ยังคงดิ้นรนกับมันต่อไป กับความสุขที่มีในแต่ละวัน

_____________

รัฐธีร์ ไพศาลโชติสิริ นักออกแบบอุตสาหกรรม หนึ่งในสมาชิกกลุ่มอิสรภาพ ปัจจุบันใช้ชีวิตระหว่างเชียงใหม่-กรุงเทพฯ

rattheephaisanchotsiri.com
instagram.com/rattheephaisanchotsiri

PHOTO ESSAY : LATE WINTER RAIN

TEXT & PHOTO: CHANAPONG SRIWEERAPONG

(For English, press here)

เส้นทางขึ้นเขาภูกระดึง เป็นเส้นทางที่ลำบาก ต้องใช้ความอดทนอยู่พอสมควร แต่พอถึงจุดหมายแล้วก็รู้สึกว่าคุ้มเหนื่อยอยู่เหมือนกัน ที่ได้ขึ้นมาเจอธรรมชาติที่เปลี่ยนไปทุกฤดูกาล ซึ่งแต่ละฤดูก็มีความสวยงามที่แตกต่างกันไปไม่เหมือนกัน

_____________

ชนะพงษ์ ศรีวีรพงศ์ ทำงานเป็น video editor และ photographer อยู่ที่บริษัทออกแบบภายใน DUDE DECORATE ชอบงานศิลปะ ชอบธรรมชาติ

instagram.com/best.sri6

PHOTO ESSAY : STAY AT HOME 2020

TEXT & PHOTO: THANACHAI TANKVARALUK

(For English, press here)

การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ส่งผลกระทบโดยตรงกับการดำรงชีวิตประจำวันของผู้คนในสังคม ด้วยกฎ ข้อบังคับ และมาตรการต่างๆ ที่ออกมาเพื่อยับยั้งการแพร่ระบาด จึงทำให้ผู้คนต้องปรับตัวเป็นอย่างมาก เพื่อให้เข้ากับการดำเนินชีวิตแบบปกติในวิถีใหม่ ภาพถ่ายชุดนี้จึงเป็นการเก็บบันทึกความทรงจำและสะท้อนเรื่องราวรอบตัว ที่แอบซ่อนความงดงามและความสดใสผ่านความเรียบง่ายและความธรรมดา ในขณะที่ห้วงเวลาและบรรยากาศทางสังคมอยู่ในสถานการณ์ที่ต่างออกไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง พร้อมกับการปรับตัวในการดำเนินชีวิตประจำวันแบบวิถีใหม่ จนกระทั่งรู้ตัวอีกที ทุกอย่างก็กลายเป็นความปกติสุขของชีวิต พร้อมกับความหวังอันแสนสดใสว่า การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 จะคลี่คลาย และผ่านพ้นไปจนกลับเข้าสู่สภาวะปกติในเร็ววัน

_____________

ธนะชัย ตั้งวราลักษณ์ เกิดที่จังหวัดอุดรธานี จบการศึกษา ปริญญาตรี คณะนิเทศศาสตร์ สาขาวารสารศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต ปัจจุบันประกอบธุรกิจส่วนตัว มีความสนใจเรื่องราวรอบๆ ตัว รักการเดินทาง และการถ่ายภาพ

instagram.com/thanachai_diary
facebook.com/profile.php?id=100031795672130